Zakwas buraczany – warzywne panaceum według staropolskiego przepisu

Właściwości zakwasu buraczanego znane były naszym babciom, jednak dziś z jego dobrodziejstw możemy korzystać także i my. 

Z artykułu dowiesz się:

• jakie właściwości ma zakwas buraczany,
• jak zrobić zakwas buraczany,
• kiedy warto pić zakwas z buraka,
• w jaki sposób wykorzystać buraki z zakwasu?

Zakwas buraczany bywa przez niektórych nazywany naturalnym lekiem, który sprawdza się w licznych dolegliwościach. Już jedna szklanka tego specyfiku dostarcza organizmowi sporych ilości witamin, minerałów i składników odżywczych. Mogą go spożywać osoby w każdym wieku, a zwłaszcza te, których celem jest prowadzenie zdrowego, zrównoważonego trybu życia.

Czytaj także: Jak dbać o zdrowie zimą? Domowe sposoby

Zakwas buraczany: właściwości, które dobroczynnie wpływają na cały organizm

Zakwas buraczany można wyprodukować w domowych warunkach, z bulwy buraka ćwikłowego. Powstaje on w procesie kiszenia, który wygląda dokładnie tak samo, jak w przypadku ogórków czy kapusty. Niektórzy przygotowują czysty zakwas buraczany, inni dodają do niego składniki, takie jak:

• czosnek,
• ziele angielskie,
• chrzan,
• liść laurowy,
• koperek.

Niemniej jednak najważniejsze są właściwości kwasu buraczanego, które mają wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Jedna szklanka dostarcza nam zaledwie 100 kcal, dlatego specyfik ten z powodzeniem mogą przyjmować nawet osoby odchudzające się. Warto dodać, że znajdziemy w niej blisko 4g błonnika, który daje uczucie sytości. Pozostałe składniki odżywcze, jakie zawiera szklanka zakwasu, przedstawia poniższa tabela:

Zakwas buraczany dostarcza także niewielkich ilości witaminy A oraz kwasu foliowego. Jest za to cennym źródłem betainy – substancji, która pomaga usuwać z organizmu wolne rodniki, zapobiegając jednocześnie przedwczesnemu starzeniu się skóry czy rozwojowi chorób nowotworowych. Nic więc dziwnego, że w opinii wielu jest on naturalnym lekiem. Regularne spożywanie zakwasu buraczanego wpływa na:

• poprawę parametrów krwi,
• poprawę funkcjonowania układu immunologicznego,
• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
• poprawę pracy mózgu,
• poprawę pracy jelit,
• oczyszczanie organizmu z toksyn i wolnych rodników.

Przepis na zakwas buraczany – domowy specyfik idealny do picia i barszczu. Kiedy jest gotowy do picia?

Przepis na zakwas buraczany jest bardzo prosty, zwłaszcza dla osób, które wcześniej zajmowały się np. kiszeniem ogórków czy kapusty. Jak zrobić zakwas z buraków? Składniki, jakie będą nam potrzebne, to:

• 1 kg buraków
• 5 ząbków czosnku,
• 2 listki laurowe,
• 4 ziarna ziela angielskiego,
• 1 litr wody przegotowanej i ostudzonej,
• 1 płaska łyżka soli.

Buraki myjemy, obieramy ze skórki i kroimy w grube plastry. Układamy je ciasno w szklanym bądź ceramicznym naczyniu, pomiędzy wkładamy obrany czosnek, ziele angielskie i liście laurowe. Wodę mieszany z solą i zalewamy nią buraki. Naczynie przykrywamy gazą lub pieluchą tetrową, odstawiamy na 5-7 dni w ciepłe miejsce. Kiedy zakwas buraczany jest gotowy? Wyznacznikiem jest tutaj kolor wody – powinna mieć ona ciemnoczerwoną barwę. Wtedy zakwas przecieramy przez sito, przelewając do słoika. Jak długo można przechowywać zakwas buraczany? Jeśli zamkniemy go szczelnie i umieścimy w lodówce, to swoje właściwości zachowa nawet przez kilka tygodni. W tym czasie możemy go pić bądź przyrządzić na jego bazie pyszny barszcz. Pamiętajmy jednak, aby buraki z zakwasu wykorzystać w krótszym czasie.

Kiedy pić zakwas buraczany? Właściwości terapeutyczne dzięki codziennej rutynie. Kiedy można podawać go dziecku?

Kiedy pić zakwas buraczany – rano czy wieczorem? A może pora dnia nie ma tutaj większego znaczenia? Eksperci są zdania, że najlepszą porą na szklankę zakwasu, jest poranek. Dobrze, jeśli sięgniemy po nią od razu po wstaniu z łóżka, przed pierwszym posiłkiem. Zakwas poprawia pracę jelit, przyspiesza metabolizm i pozytywnie wpływa na produkcję soków żołądkowych. Niemniej jednak nie zawsze spożywanie go na czczo będzie dobrym rozwiązaniem. Dotyczy to przede wszystkim osób ze schorzeniami układu trawiennego, takimi jak:

• refluks,
• nadkwasota,
• zapalenie błony śluzowej żołądka.

Kiedy pić zakwas buraczany w takich przypadkach? Najlepiej dopiero po śniadaniu, tak aby żołądek otrzymał odpowiedni „podkład”. Jednocześnie osoby cierpiące na powyższe dolegliwości powinny unikać spożywania zakwasu przed snem. Dotyczy to również kobiet w ciąży, które mogą niewłaściwie zareagować na specyficzny smak zakwasu, zwłaszcza podczas pierwszego trymestru. Codzienne spożywanie soku z buraka pomoże w anemii, dostarczy wielu cennych składników odżywczych, a także poprawi pracę układu nerwowego, w tym mózgu. Chętnie sięgają po niego ciśnieniowcy, gdyż spożywany regularnie obniża ciśnienie krwi. Jednocześnie pomaga wzmacniać siły odpornościowe organizmu, dzięki czemu niestraszne nam będą jesienne czy zimowe infekcje. Kiedy natomiast można podać zakwas buraczany dziecku? Specjaliści radzą, aby rozszerzać dietę dopiero po 6. miesiącu, zaczynając od warzyw i owoców.

Zakwas nie powinien być podawany w pierwszej kolejności, ze względu na zawartość soli, której warto unikać w diecie malucha. Z czasem można go natomiast zacząć dodawać na przykład do zupy. Zakwas buraczany dla dziecka po 1. roku życia może być przyjmowany w formie płynnej, jednak nie więcej, niż po jednej łyżeczce na dzień. W przypadku pociech z wrażliwym żołądkiem, warto nieco zredukować dawkę.

Jak wykorzystać buraki z zakwasu buraczanego? Pyszne dodatki z kiszonych buraków

Produktem ubocznym zakwasu buraczanego jest oczywiście jego główny składnik, czyli buraki. Nie warto ich wyrzucać, nawet jeśli na co dzień nie są one podstawowym składnikiem naszej diety. Możemy przygotować z nich wiele ciekawych dodatków czy potraw. Jak wykorzystać buraki z zakwasu buraczanego? Przede wszystkim pokrójmy je w mniejszą kostkę i dodajmy do barszczu – dzięki temu zupa zyska wspaniały smak i aromat. Buraki mogą też stanowić ciekawy dodatek do soku warzywnego czy owocowego. Wystarczy przepuścić je przez wyciskarkę i gotowe! Z buraczków przyrządzimy także pyszne sałatki w różnych wersjach, wegańskie czy bezglutenowe. Najpopularniejsze z nich to:

• tarte buraki z ćwikłą – idealne do kotletów mielonych,
• buraczki z rukolą i serem kozim,
• buraki z marchewką i jabłkiem,
• buraczki z wędzonym łososiem, sałatą i pomarańczą,
• buraki z jajkiem i szczypiorkiem,
• buraki w occie.

Co ciekawe, z warzyw z buraczanego zakwasu przygotujemy również pełnowartościową i niskokaloryczną przekąskę. Nadaje się idealnie by poczęstować gości bądź delektować się podczas wieczornego seansu filmowego. Wystarczy pokroić buraki w plastry, dokładnie je osuszyć i wyłożyć na blaszkę. Wkładamy ją do piekarnika na 15 minut, buraki pieczemy w temperaturze 160 °C. W międzyczasie możemy przewrócić je na drugą stronę, dzięki czemu będą bardziej chrupiące. Chipsy buraczkowe podajemy z dipem czosnkowym bądź solo, jako zdrową przekąskę. Idealnie sprawdzi się ona również dla dzieci, jako substytut tradycyjnych, niezdrowych chipsów ziemniaczanych z paczki. Buraki z zakwasu najlepiej wykorzystać do przygotowania dań i przekąsek od razu po wyjęciu ich z soku. Niemniej jednak w przypadku, gdy nie mamy takiej możliwości, dokładnie je osuszmy i przełóżmy do zamykanego pojemnika – w takiej formie mogą być przechowywane w lodówce przez około 2-3 dni. Pilnujmy jednak, aby na warzywach nie pojawiła się warstwa pleśni.

FAQ:

Jak przygotować zakwas buraczany?

Zakwas buraczany przygotowuje się z buraków i dodatków, takich jak woda, sól, czosnek czy przyprawy. Jest on gotowy do spożycia po około 5-7 dniach leżakowania.

Czy zakwas buraczany można podawać dzieciom?

Nie ma przeciwwskazań, aby dzieci powyżej 6. miesiąca życia spożywały niewielkie ilości zakwasu. Tymczasem maluchom, które ukończyły 1. rok życia, można podawać nawet łyżeczkę dziennie, stopniowo zwiększając ilość.

Kiedy najlepiej spożywać zakwas buraczany?

Zakwas buraczany najlepiej wypijać rano, będąc na czczo. Nie dotyczy to jednak osób, które mają problemy z układem trawiennym, na przykład cierpią za refluks. Również kobiety w ciąży powinny wypijać zakwas dopiero po pierwszym posiłku.