Helsinki na 6 godzin | co zobaczyć, gdzie zjeść?

Helsinki już kilka lat temu wpisałam na swoją listę „miasta do odwiedzenia”. Mam na tej liście całą Skandynawię i jeszcze sporo miejsc do odwiedzenia. Już sama świadomość tego, że wszystkie je odwiedzę nastraja mnie bardzo pozytywnie. A tymczasem, krótki wyjazd do Tallinna połączyłam z wypadem do Helsinek. Aż szkoda było przepuścić taką okazję. 

Jak się dostać do Helsinek?

Prom czy samolot?

Jeżeli jesteście właśnie w Tallinnie to polecam prom. Tallinn od Helsinek dzieli Zatoka Fińska i jedyne 86 km wody do pokonania. Prom robi to w 2 godziny. I to jest najszybszy sposób dostania się do Finlandii. Możecie oczywiście zainteresować się samolotem ale już sam fakt, że na lotnisku trzeba być około 1,5h przed wylotem sprawia, że cała operacja trwa dużo więcej niż 2,5h przeprawy promowej. Dodałam do promu pół godziny (chociaż operator radzi być 1h przed startem) bo tyle wystarczy, żeby odbić bilet lub QR kod przy bramkach i wejść na pokład promu. Jeżeli planujecie przeprawiać się samochodem wówczas polecam stawić się przy terminalu promowym godzinę przed planowanym czasem wypłynięcia.

Jak ogarnąć bilet na prom?

Przez internet. Na stronie przewoźnika Tallink/Silja Line wybieracie interesujący Was cel np. Helsinki-Tallinn i wypełniacie dodatkowe informacje: 0 dacie podróży, ilości pasażerów, rodzaju przeprawy – „pieszo” czy środkiem transportu. Zwrotnie dostajecie informacje o koszcie i godzinach przeprawy. Część informacji na tej stronie jest w j. polskim, płatność możecie wykonać przez stronę internetową.

A jak już dostaniecie mailem potwierdzenie płatności i rezerwacji polecam ściągnąć na telefon aplikację przewoźnika, wbić tam swoją rezerwację i korzystać z tej aplikacji podczas podróży. Działa rewelacyjnie – na bieżąco informując o godzinie rejestracji na terminalu promowym, wejścia na pokład, czasie podróży. A jeżeli rezerwujecie podróż z powrotem tego samego dnia to dostaniecie też informację ile macie czasu na miejscu – w Helsinkach i o której powinniście wrócić na prom.

Bilet z do/z Helsinek kosztował mnie 2x 14,00 EUR. A ponieważ podróż rozpoczynałam się o 7:30 rano to wykupiłam sobie bufet śniadaniowy na promie – w cenie 10,50 EUR. I to była bardzo dobra decyzja – bufet znajduje się w wydzielonej części jednego z pokładów i nie było tam takich tłumów jak przy barach, Burger Kingu i innych pokładach.

Cała przeprawa w dwie strony kosztowała w sumie 38,50 EUR.

.

.

Helsinki – co zobaczyć przez 6 godzin?

W swoich podróżach skupiam się w 90% na jedzeniu a 10% zostawiam sobie na chłonięcie atmosfery miejsca – na przyglądanie się miastu i jego mieszkańcom. Na obserwowanie tego, jak metropolie nieustannie przeobrażają się aby jeszcze lepiej służyć ludziom. Aspekt technologiczny jest dla mnie niezwykle interesujący – a to akurat z racji wykonywanej pracy zawodowej.

Jednak to spuścizna kulinarna danego narodu najbardziej przyciąga moją uwagę podczas podróży. Dlatego na tym blogu nie poznacie wielu miejsc kultu religijnego (choć ich architektura niekiedy jest zachwycająca) czy kultu wojny (pomników, architektury związanej z obronnością, muzeów pamięci itp.)

Sześć godzin pobytu w Helsinkach poświęciłam na poszukiwaniu jedzenia a przy okazji podziwiałam miasto. Oto krótka lista miejsc, które udało mi się odwiedzić:

.1. Cafe Regatta

Swój spacer po Helsinkach rozpoczęłam w porcie i od razu skierowałam się w stronę popularnej kawiarni Cafe Regatta (link). Dotarcie do celu, szybkim krokiem, zajęło mi około 40 min. Ten niewielki domek kryje w środku kilka stolików, na zewnątrz jest ich zdecydowanie więcej. Przyszłam tu w zasadzie wyłącznie dla tutejszych cynamonowych bułek i kawy. Bo dużo się o nich mówi na YouTube’ie i chciałam sprawdzić o co tyle szumu.

Zamów bułkę, kawę z mlekiem owsianym (5,60 EUR – zapłaciłam kartą) i 10 minut później ruszyłam w dalszą drogę.

.

.

.2. Pomnik Sibeliusa

W odległości kilkuset metrów od Cafe Regatta znajduje się ciekawy pomnik Sibeliusa – rzeźba w kształcie stalowych organów. Z daleka wygląda jakby wisiała w powietrzu. Upamiętnia ona wybitnego fińskiego kompozytora Jeana Sibeliusa. Jak będziecie w pobliżu polecam zobaczyć.

.

.

.3. Miasto na skałach

Od pomnika Sibeliusa skierowałam się w stronę Dworca Kolejowego i dalej do Placu Targowego a mając jeszcze około 4,5 godziny  w zapasie nie spiesząc się podziwiałam architekturę Helsinek.

Helsinki położone są na półwyspie oraz na około 300 wyspach. Skaliste podłoże sprawia, że miasto ma dostęp do czystej wody pitnej – więc tak, w Helsinkach lałam wodę do swojej nowej, metalowej butelki i piłam kranówkę. Polecam.

.

.

.4. Dworzec kolejowy

Przecinając południową część miasta mijałam po drodze olbrzymi budynek Dworca Kolejowego zaprojektowany w 1910 roku.

.

Stoisko w owocami na placu przy budynku Domu Towarowego Stockmann z 1814 roku.

.

.5. Biała Katedra w Helsinkach

Wybudowana w latach 1820-1850 w stylu neoklasycystycznym (więcej o niej przeczytacie na Wiki). Zdjęcie zrobiłam stojąc na Placu Senackim.

.

Widok ze schodów Katedry na Plac Senacki i otaczające go klasycystyczne budynki. Za nimi znajduje się Port Eteläsatama i słynny Plac Targowy. Za chwilę i do niego dotrę.

.

.6. Plac Targowy w Helsinkach

Niestety dotarłam tu już około 14:00 czyli w godzinie obiadowego szczytu. Nie było szans na złapanie nawet jednego wolnego miejsca przy ławach, które ustawione zostały w pobliżu straganów. A na targu  kupić można między innymi smażone owoce morza – w zestawie z surówką i ziemniakami kosztują około 10,00 EUR. Napatrzyłam się, nawąchałam, nabrałam apetytu, przecisnęłam się przez tłumy turystów i swoje kroki skierowałam do pobliskiej Hali Targowej.

.

.

.7. Hala Targowa Wanha Kauppahalli

Otwarta została w 1889 roku. Dzisiaj, na niewielkich stoiskach/punktach można w niej kupić głównie ryby i owoce morza, są też stoiska mięsne, kilka punktów z przekąskami (kanapki z łososiem i innymi owocami morza), sklepik z produktami z Polski (widziałam tam czekolady Wedla, kabanosy Krakusa i pasztet chyba Podlaski) a w połowie hali znajduje się bistro Story, w którym zjeść można śniadanie lub lunch.

Tu podrzucam Wam link do strony, na której przeczytacie o poszczególnych wystawcach i godzinach otwarcia hali.

.

Polecam spróbować tutejszych bułek z ziemniakami (1,10 EUR) – na ciepło smakują całkiem dobrze. Jeżeli zdecydujecie się na jedzenie w Hali to zostańcie w jej środku. Ja wpadłam na pomysł, żeby kanapkę z łososiem (5,00 EUR) zjeść na zewnątrz i widziałam ją na papierowym talerzyku może przez 20 sekund. Tyle czasu potrzebowały tutejsze portowe, wielkie ptaszyska, żeby podlecieć do mnie i porwać moją przekąskę. A było ich sztuk 3 – ptaków, nie kanapek.

.

.8. Park – Esplanadi

Lekko mówiąc „wkurzona” na ptaki, ale bardziej na swoje nieogarnięcie i głodka ruszyłam dalej. Przechodząc przez uroczy Park zastanawiałam się gdzie zjeść. Na swojej liście miałam owoce morza na Placu Targowym a potem kanapkę w Hali Targowej – dwa pomysły nie wypaliły przez tłumy no i ptaki. W tym miejscu mam dla Was poradę – jeżeli traficie do Helsinek na kilka godzin (tak jak ja) w pierwsze kroki skierujcie w stronę Placu Targowego a nie Cafe Regatta. Unikniecie tłumów.

A tymczasem odpaliłam niezawodną aplikację Happy Cow i odnalazłam najbliższą wegańską knajpkę.

.

.

.9. Kippo – wegańska kawiarnia

Dotarłam do niej w kilka minut a znajdziecie ją na 3 piętrze domu handlowego Forum przy Mannerheimintie 20. To wegańska kawiarnia skoncentrowana na filozofii zero waste. Każde używane tu opakowanie jest biodegradowalne – nawet plastikowe kubki na napoje. Wyrzucając resztki do kosza należy tylko pamiętać aby na dedykowane miejsce odłożyć gumki, którymi związywane są kanapki. Ale wszystko wyjaśnione jest na ulotkach i opisach na miejscu.

Z krótkiej karty wybrałam kanapkę z hummusem i warzywami oraz shake kawowy z roślinnym mlekiem słodzony daktylami. Za wszystko zapłaciłam 14,30 EUR.

.

.

.10. Fińskie domki

Spacerując po Helsinkach zboczcie z głównych ulic a możecie trafić na urocze, fińskie domki.

.

.

.11. Słodycze prosto z Helsinek

Już na sam koniec tej krótkiej wizyty w Helsinkach zostawiłam sobie zakupy. Koniecznie musiałam spróbować słynnej w Finlandii słonej lukrecji zwanej tutaj salmiakki. Do lukrecji dodawany jest chlorek amonu przez co ma ona słony smak i jeszcze bardziej szczypie w usta. Od razu dodam – nie cierpię lukrecji, nawet czystej – bez dodatków. Salmiakki kompletnie do mnie nie trafiły. Nie byłam w stanie zjeść nawet jednego małego cukierka. Jedynie malutkie słone kulki otoczone białą czekoladą były dla mnie jadalne. No i klasyczna czekolada firmy Fazer.

Ale wiem, że na świecie żyją osoby, którym słone salmiakki nie przeszkadzają. Wręcz się nimi zajadają. Widziałam na własne oczy – w biurze, do którego zaniosłam te Fińskie specjały.

.

I już na koniec

Jeżeli planujecie dłuższy pobyt w Helsinkach i szukacie noclegu to podpowiem Wam, że na Booking.com możecie znaleźć noclegi bez wcześniejszej opłaty i z możliwością rezygnacji nawet do 24h przed przyjazdem. Podczas podróży korzystam głównie z tych opcji żeby nie blogować sobie pieniędzy na karcie oraz asekuracyjnie – gdybym z jakiegoś powodu jednak musiała z wyjazdu zrezygnować.

Tu podaję Wam link do Booking.com z rabatem 50 zł.

I życzę Wam udanych i smacznych podróży.

.